Η εκμετάλλευση του σιδηροδρομικού δικτύου με ποδηλατοδρεζίνες δίνει μια καλή ευκαιρία για τη διατήρηση των εγκαταλελειμμένων σιδηροδρομικών...
Η εκμετάλλευση του σιδηροδρομικού δικτύου με ποδηλατοδρεζίνες δίνει μια καλή ευκαιρία για τη διατήρηση των εγκαταλελειμμένων σιδηροδρομικών έργων και το άνοιγμα του εύρους των τουριστικών υπηρεσιών, που θα δώσει ενίσχυση στη οικονομία.
Διατήρηση των σιδηροδρομικών υποδομών και της μοναδικής πολιτιστικής και τεχνικής κληρονομιάς αποτελεί όλο και πιο επιδεινώμενο πρόβλημα , ιδιαίτερα στην Ελλάδα. Η αξιοποίηση του εγκαταλελειμμένου δικτύου με ποδηλατοδρεζίνες που θα το κάνει προσβάσιμο για τους επισκέπτες είναι ένας απλός και αποτελεσματικός τρόπος για την καταπολέμηση του προβλήματος.
Χειροκίνητες δρεζίνες (railbikes) είναι σιδηροδρομικά οχήματα που χρησιμοποιούνταν παλαιότερα για τον έλεγχο και συντήρηση του σιδηρόδρομου ενώ σήμερα όλο και περισσότερο επανασχεδιάζονται για τουριστικά αξιοθέατα. Σε όλο το κόσμο ακμάζει, το τουριστικό ενδιαφέρον για railbike tours. Στη Γερμανία για παράδειγμα , εκατοντάδες χιλιάδες τουρίστες επισκέπτονται κάθε χρόνο ένα από τα 30 κέντρα σιδηροδρομικού ποδηλατοτουρισμού.
Θεωρητικά, η ποδηλατοδρεζίνα δίνει την δυνατότητα στον επισκέπτη να απολαύσει το ταξίδι πάνω σε μια σιδηροδρομική γραμμή από την προοπτική ενός εργαζομένου συντήρησης των σιδηροδρομικών γραμμών ή ενός μηχανοδηγού αμαξοστοιχίας ενώ παράλληλα δίνει την ευκαιρία να μάθει για την ιστορία του σιδηρόδρομου και των αξιοθέατων που βρίσκονται κοντά στη γραμμή.
Η κληρονομιά του ελληνικού σιδηρόδρομου αντιμετωπίζει κίνδυνο εξαφάνισης, αφενός, λόγω της τεχνικής προόδου και του εκσυγχρονισμού των μεταφορών, και από την άλλη , λόγω της εγκατάλειψης και της παραμέλησης των ανενεργού ή καταργημένου σιδηροδρομικού δικτύου. Τα βασικά εμπόδια σε επίλυση τον ζητημάτων είναι η έλλειψη καινοτομίας και χρηματοδότησης και απουσία κίνητρων για τη συνέχιση της χρήσης των ιστορικών σιδηροδρομικών έργων.
Ανέκαθεν ο σιδηρόδρομος ήταν υψίστης σημασίας για την τοπική ιστορία και την οικονομική ανάπτυξη. Έτσι, τα κειμήλια των έργων του σιδηροδρόμου ενσωματώνονται στα στοιχεία της τοπικής ταυτότητας. Κάνοντας την έρευνα για τις δαπάνες και τα μέτρα που απαιτούνται για την προστασία της σιδηροδρομικής κληρονομιάς, αποκαλύπτουμε ότι αρκετοί άνθρωποι δεν έχουν ενδιαφέρον για την ιστορία των σιδηροδρόμων ενώ η οικονομική υποστήριξη για το μουσειακό σιδηρόδρομο είναι περιορισμένη. Ήδη η εγκατάλειψη ωθεί την κοινή γνώμη να ψηφίσει υπέρ της εναλλακτικής χρήσης γης και των χωρών που θα οδηγήσουν στη κατεδάφιση ή την καταστροφή της ιστορικής κληρονομιάς της Ελλάδας.
Για την αντιμετώπιση αυτής της διαδικασίας απαιτείται περισσότερη καινοτομία που θα αποσκοπεί στη διατήρηση της σιδηροδρομικής κληρονομιάς, πέρα από τα καθιερωμένα σιδηροδρομικά μουσεία. Επιπλέον, πρέπει να διαμορφώνονται και ενισχύονται οι συνδέσεις με το ευρύ κοινό και κυρίως με εκείνους που δεν παρουσιάζουν ενδιαφέρον για τη διατήρηση αυτών των ιστορικών χώρων και αντικειμένων.
Υπάρχουν διάφορες προτάσεις για την δημιουργική αλλά και παραγωγική εκμετάλλευση του ανενεργού σιδηροδρομικού δικτύου. Οι ιδέες ποικίλλουν σε μεγάλο βαθμό ανάλογα με τις τοπικές συνθήκες και την ακεραιότητα της σιδηροδρομικής γραμμής και την γενική κατάσταση των ανενεργών υποδομών. Ως εκ τούτου, στην έκθεση αυτή δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στις σιδηροδρομικές υποδομές σε περιοχές όπου "προσωρινά" έχει ανασταλεί η χρήση τους ή εγκαταλείφθηκαν χωρίς να έχει αφαιρεθεί η σιδηροτροχιά.
Είναι γνωστό πως το μεγαλύτερο μέρος του σιδηροδρομικού δικτύου βρίσκεται κυρίως σε αγροτικές και δασικές περιοχές. Αυτός ο παράγοντας ενδέχεται να μειώσει τον αριθμό των πιθανών επισκεπτών του μουσειακού σιδηρόδρομου. Για να ανοίξει σε ένα ευρύτερο κοινό η σιδηροδρομική κληρονομιά προτείνουμε την επαναχρησιμοποίηση της σιδηροδρομικής υποδομής μέσω χρήσης των δρεζινών και συγκεκριμένα των ποδηλατοδρεζινών.
Διατήρηση των σιδηροδρομικών υποδομών και της μοναδικής πολιτιστικής και τεχνικής κληρονομιάς αποτελεί όλο και πιο επιδεινώμενο πρόβλημα , ιδιαίτερα στην Ελλάδα. Η αξιοποίηση του εγκαταλελειμμένου δικτύου με ποδηλατοδρεζίνες που θα το κάνει προσβάσιμο για τους επισκέπτες είναι ένας απλός και αποτελεσματικός τρόπος για την καταπολέμηση του προβλήματος.
Χειροκίνητες δρεζίνες (railbikes) είναι σιδηροδρομικά οχήματα που χρησιμοποιούνταν παλαιότερα για τον έλεγχο και συντήρηση του σιδηρόδρομου ενώ σήμερα όλο και περισσότερο επανασχεδιάζονται για τουριστικά αξιοθέατα. Σε όλο το κόσμο ακμάζει, το τουριστικό ενδιαφέρον για railbike tours. Στη Γερμανία για παράδειγμα , εκατοντάδες χιλιάδες τουρίστες επισκέπτονται κάθε χρόνο ένα από τα 30 κέντρα σιδηροδρομικού ποδηλατοτουρισμού.
 |
| Πειραματική παρέμβαση | Χράνοι Αρκαδίας |
Θεωρητικά, η ποδηλατοδρεζίνα δίνει την δυνατότητα στον επισκέπτη να απολαύσει το ταξίδι πάνω σε μια σιδηροδρομική γραμμή από την προοπτική ενός εργαζομένου συντήρησης των σιδηροδρομικών γραμμών ή ενός μηχανοδηγού αμαξοστοιχίας ενώ παράλληλα δίνει την ευκαιρία να μάθει για την ιστορία του σιδηρόδρομου και των αξιοθέατων που βρίσκονται κοντά στη γραμμή.
Στην Railbiking in Greece αξιολογούμε τις δυνατότητες του σιδηροδρομικού ποδηλατοτουρισμού, για τη διατήρηση της βιομηχανικής και πολιτιστικής κληρονομιάς και το άνοιγμα του εύρους των τουριστικών υπηρεσιών, που θα δώσει ενίσχυση στη οικονομία.
Η κληρονομιά του ελληνικού σιδηρόδρομου αντιμετωπίζει κίνδυνο εξαφάνισης, αφενός, λόγω της τεχνικής προόδου και του εκσυγχρονισμού των μεταφορών, και από την άλλη , λόγω της εγκατάλειψης και της παραμέλησης των ανενεργού ή καταργημένου σιδηροδρομικού δικτύου. Τα βασικά εμπόδια σε επίλυση τον ζητημάτων είναι η έλλειψη καινοτομίας και χρηματοδότησης και απουσία κίνητρων για τη συνέχιση της χρήσης των ιστορικών σιδηροδρομικών έργων.
Ανέκαθεν ο σιδηρόδρομος ήταν υψίστης σημασίας για την τοπική ιστορία και την οικονομική ανάπτυξη. Έτσι, τα κειμήλια των έργων του σιδηροδρόμου ενσωματώνονται στα στοιχεία της τοπικής ταυτότητας. Κάνοντας την έρευνα για τις δαπάνες και τα μέτρα που απαιτούνται για την προστασία της σιδηροδρομικής κληρονομιάς, αποκαλύπτουμε ότι αρκετοί άνθρωποι δεν έχουν ενδιαφέρον για την ιστορία των σιδηροδρόμων ενώ η οικονομική υποστήριξη για το μουσειακό σιδηρόδρομο είναι περιορισμένη. Ήδη η εγκατάλειψη ωθεί την κοινή γνώμη να ψηφίσει υπέρ της εναλλακτικής χρήσης γης και των χωρών που θα οδηγήσουν στη κατεδάφιση ή την καταστροφή της ιστορικής κληρονομιάς της Ελλάδας.
Για την αντιμετώπιση αυτής της διαδικασίας απαιτείται περισσότερη καινοτομία που θα αποσκοπεί στη διατήρηση της σιδηροδρομικής κληρονομιάς, πέρα από τα καθιερωμένα σιδηροδρομικά μουσεία. Επιπλέον, πρέπει να διαμορφώνονται και ενισχύονται οι συνδέσεις με το ευρύ κοινό και κυρίως με εκείνους που δεν παρουσιάζουν ενδιαφέρον για τη διατήρηση αυτών των ιστορικών χώρων και αντικειμένων.
Υπάρχουν διάφορες προτάσεις για την δημιουργική αλλά και παραγωγική εκμετάλλευση του ανενεργού σιδηροδρομικού δικτύου. Οι ιδέες ποικίλλουν σε μεγάλο βαθμό ανάλογα με τις τοπικές συνθήκες και την ακεραιότητα της σιδηροδρομικής γραμμής και την γενική κατάσταση των ανενεργών υποδομών. Ως εκ τούτου, στην έκθεση αυτή δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στις σιδηροδρομικές υποδομές σε περιοχές όπου "προσωρινά" έχει ανασταλεί η χρήση τους ή εγκαταλείφθηκαν χωρίς να έχει αφαιρεθεί η σιδηροτροχιά.
Είναι γνωστό πως το μεγαλύτερο μέρος του σιδηροδρομικού δικτύου βρίσκεται κυρίως σε αγροτικές και δασικές περιοχές. Αυτός ο παράγοντας ενδέχεται να μειώσει τον αριθμό των πιθανών επισκεπτών του μουσειακού σιδηρόδρομου. Για να ανοίξει σε ένα ευρύτερο κοινό η σιδηροδρομική κληρονομιά προτείνουμε την επαναχρησιμοποίηση της σιδηροδρομικής υποδομής μέσω χρήσης των δρεζινών και συγκεκριμένα των ποδηλατοδρεζινών.
Η εταιρία Railbiking in Greece είναι πρώτη εταιρία που δραστηριοποιείται στον τομέα αυτού του ιδιαιτέρου είδους τουρισμού. Το εθελοντικό της έργο ξεκίνησε από το 2011 και έκτοτε εξελίχτηκε σε μια ουσιαστική ιδέα με σχέδιο και πρόγραμμα. Υπολογίζουμε ότι ακόμα και στο χειρότερο σενάριο η εταιρία μπορεί να είναι κερδοφόρα.
ΣΧΟΛΙΑ