Διακοπές με ποδήλατο

Το ποδήλατο είναι ένα μέσο μετακίνησης φιλικό προς το περιβάλλον το οποίο πέρα από τα ατομικά οφέλη που κερδίζει κανείς σε επίπεδο υγείας, ...

Το ποδήλατο είναι ένα μέσο μετακίνησης φιλικό προς το περιβάλλον το οποίο πέρα από τα ατομικά οφέλη που κερδίζει κανείς σε επίπεδο υγείας, μπορεί να μεταμορφώσει έναν τόπο συμβάλλοντας στη μείωση της ρύπανσης και του κυκλοφοριακού. Ο συνδυασμός της αγάπης για το ποδήλατο και η ανάγκη της ανθρώπινης φύσης για εξερεύνηση και καινούρια μέρη οδήγησε σε ένα νέο μοντέλο τουρισμού-τον ποδηλατικό τουρισμό.

Ο ποδηλατικός τουρισμός αναφέρεται στις αποδράσεις αναψυχής (μονοήμερες ή πολυήμερες) οι οποίες περιλαμβάνουν τη δραστηριότητα της ποδηλασίας ως βασικό και σημαντικό μέρος στη διάρκεια της επίσκεψης. Ανήκει στον εναλλακτικό τουρισμό περιπέτειας με την έννοια ότι το έναυσμα της μετακίνησης του ατόμου σε κάποιον προορισμό αποτελεί η αθλητική δραστηριότητα της ποδηλασίας συνιστώντας κατά συνέπεια αναπόσπαστο κομμάτι του ταξιδιού.

Ο ποδηλατικός τουρισμός προσελκύει συνήθως φυσιολάτρες, ανθρώπους δηλαδή που για λόγους αναψυχής επιδιώκουν την επαφή με τη φύση, ή και εκείνους που έχουν εντάξει το ποδήλατο στον τρόπο ζωής τους και ενδιαφέρονται για τη διατήρηση της καλής υγείας και φυσικής κατάστασης.

Επίσης ποδηλατικοί τουρίστες είναι συχνά άτομα που αναζητούν την περιπέτεια και έχουν στόχο τη βελτίωση της φυσικής τους κατάστασης αλλά και της τεχνικής ικανότητας οδήγησης σε απαιτητικό περιβάλλον (επιθυμούν να δοκιμάζουν τις αντοχές τους σε υψόμετρο και ανώμαλη μορφολογία εδάφους).

Ουσιαστικά τα κίνητρα του τουρίστα ποδηλασίας μπορεί να ποικίλουν ανάλογα με το αν παρακολουθεί ή συμμετέχει σε αγωνιστικά γεγονότα, το είδος ποδηλασίας που ακολουθεί και του αρέσει (βουνού ή δρόμου), το βαθμό αφοσίωσης και προσκόλλησης του στο ποδήλατο. Συγχρόνως μπορεί να επιδρούν και άλλα κίνητρα εξωτερικής φύσης, όπως η ομορφιά της υπαίθρου, η ανάγκη χαλάρωσης, η διασκέδαση, κ.ά.

Ο ορεινός ή αλπικός ποδηλατικός τουρισμός ταυτίζεται με μικρό περιβαλλοντικό ίχνος, δηλαδή χαμηλή επίδραση στην αυθεντικότητα του τοπίου και την κοινωνική δομή και χαμηλά επίπεδα μόλυνσης και κατανάλωσης ενέργειας . Επίσης συχνά ο ποδηλατικός τουρισμός διασκορπίζει τους επισκέπτες σε περιοχές που παραδοσιακά παρουσιάζουν χαμηλά ποσοστά τουρισμού, στηρίζοντας με τον τρόπο αυτό την τοπική οικονομία με τη δημιουργία νέων θέσεων απασχόλησης (καφετέριες, εστιατόρια, ξενοδοχεία, καταστήματα ποδηλάτων, κτλ). Παράλληλα επαναπροσδιορίζεται η αξία εγκαταλελειμμένων πόρων συμβάλλοντας έτσι στη βιωσιμότητα.

 Στην Ελλάδα το ποδήλατο διαδόθηκε και μετατράπηκε σε «μόδα» την περίοδο 2010-2013, γνωρίζοντας θεαματική ανάπτυξη οπότε και παρατηρήθηκε εντυπωσιακή αύξηση των πωλήσεων στα υφιστάμενα καταστήματα ενώ ταυτόχρονα άνοιξε μεγάλος αριθμός νέων. Σήμερα, εντυπωσιακή άνοδο γνωρίζει η πρακτική των κοινόχρηστων ποδηλάτων με την εφαρμογή της σε πολλούς δήμους της χώρας μας.

Αξίζει να σημειωθεί ότι πρωτοπόρος υπήρξε η πόλη της Βιέννης που ξεκίνησε το 2003 με το σύστημα «City of Vienna» και μέση ημερήσια διάρκεια διαδρομής τα 27 λεπτά με 325.000 μακροχρόνιους χρήστες (ECF, 2012). Πάντως, μεγάλης σπουδαιότητας για τον ποδηλατικό τουρισμό στη χώρα μας αποτελεί το γεγονός ότι 3 από τις 15 διαδρομές του δικτύου Eurovelo (Γραμμές: Σιδηρούν παραπέτασμα, Μεσογειακή, Βόρειας Θάλασσας) διέρχονται από την Ελλάδα. Το δίκτυο διαδρομών Eurovelo αποτελείται συνολικά από 70.000χλμ που διασχίζουν 20 χώρες της Νοτιανατολικής Ευρώπης και συνδέουν ολόκληρη την Ευρωπαϊκή ήπειρο.

Το έργο αναμένεται να ολοκληρωθεί το 2020 με δυνατότητα απόδοσης εσόδων 5δις. ετησίως. Τα τρία σημεία εισόδου για την Ελλάδα είναι:
Eurovelo 8 από Ήπειρο/ Ιόνια νησιά
Eurovelo 11 από τους Ευζώνους/Μακεδονία
Eurovelo 13 από τα ελληνοβουλγαρικά σύνορα/Μακεδονία, Θράκη

Πηγή